سابقه و هدف: روزهداری یکی از مهمترین فرایض اسالمی است و مسلمانان به مدت یک ماه آن را انجام میدهند که دارای اثرات و فواید متنوعی است. روزه ابعاد مختلف روحی، تربیتی، اجتماعی و جسمی فراوانی دارد که در این نوشتار امکان بررسی آنها نیست و بیشتر بعد جسمی آن مورد توجه قرار گرفته است. در احادیث اسالمی به نقش روزه در سالمتی و درمان آالم جسمی اشارات زیادی شده است. پیامبر اعظم )ص( در این باره فرمود: »صوموا تصحوا«؛ یعنی روزه را عامل سالمتی میدانستند. علم پزشکی و تغذیه نیز با تأیید این مسئله، تأثیر روزه در تأمین سالمتی انسان را از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی و کنکاش قرار داده است. 
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مروری بوده که با جستجو در سایتهایGoogle scholar, SID, Iranmedex, Pub Med با کلید واژههای روزه، محدودیت غذایی، رمضان، روزه و سرطان، تغییرات مولکولی و محدودیت غذایی، intermittent fasting، energy restriction و Fasting and cancer انجام گرفت که در نهایت 02 مقاله مرتبط با هدف مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت.
 یافته ها: این فریضه به مدت هزاران سال انجام شده، اما اخیراً مطالعاتی در مورد نقش و تاثیر آن بر سلولهای سیستم ایمنی انجام شده که باعث کاهش آسیب اکسیداتیو و التهاب، تنظیم متابولیسم انرژی و تقویت حفاظت از سلولهای بدن میشود. در برخی سلولهای یوکاریوتی محدویت غذایی باعث افزایش طول عمر به واسطه تغییر در متابولیسم میشود و در برخی دیگر باعث جلوگیری از دیابت، سرطان و بیماریهای قلبی و عصبی میشود. در انسان روزه به کاهش فشار خون، چاقی، آسم و روماتیسم مفصلی کمک میکند. 
نتیجه گیری: روزه پتانسیل بالقوه در به تعویق انداختن پیری و کمک به جلوگیری و درمان بیماریها با به حداقل رساندن عوارض جانبی آن از طریق رژیم های غذایی مناسب را دارد.