هدف: با توجه به نقش معنویت در ارتقای سلامت روانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بهزیستی معنوی و باورهای دینی با امید به زندگی بیماران دیابتی صورت پذیرفت.

مواد و روش: روش اجرای این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان امام خمینی شهر اردبیل در سال 1394 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس 104 نفر از بیماران به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مقیاس بهزیستی معنوی (2015)، مقیاس باور دینی (2007) و مقیاس امید به زندگی (1991) استفاده شد. داده‌ های پژوهش نیز با روش های­ ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: نتایج نشان داد بین بهزیستی معنوی و باور دینی (دین داری 485/0 r= و اعتقاد به خدا 345/0 r=) بیماران رابطه مثبت معناداری وجود دارد. هم چنین بین بهزیستی معنوی (521/0 r=) و باور دینی (دین داری556/0 r= و اعتقاد به خدا 634/0 r=) با امید به زندگی بیماران دیابتی رابطه مثبت معناداری وجود دارد (05/0 p<). ضرایب بتا نشان داد که بهزیستی معنوی 23/0 و باور دینی (دین داری 35/0 و اعتقاد به خدا 36/0) به شکل معناداری امید به زندگی بیماران دیابتی را تبیین می کنند (05/0< P).

نتیجه گیری: در مجموع می توان بیان نمود که بهزیستی معنوی و باور دینی در زمره متغیرهای مرتبط با امید به زندگی بیماران دیابتی بودند و توانایی پیش بینی آن را دارند.