:: دوره 4، شماره 2 - ( 6-1398 ) ::
جلد 4 شماره 2 صفحات 13-7 برگشت به فهرست نسخه ها
مقایسه تاثیر آروماتراپی با بهار نارنج و ذکر درمانی بر امید به زندگی در بیماران همودیالیزی
سمانه والهی ، رمضان حسن زاده*
گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران. ، rhassanzadehd@yahoo.com
چکیده:   (5217 مشاهده)
سابقه و هدف: بیماران تحت همودیالیز مشکلات زیادی از جمله اضطراب، افسردگی و کاهش حس خوب بودن را تجربه می کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه تاثیر آروماتراپی با بهار نارنج و ذکر درمانی بر امید به زندگی در بیماران همودیالیزی می باشد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک پژوهش تجربی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. تعداد ۵۴ بیمار همودیالیز واجد شرایط دریکی از سه گروه آروماتراپی، ذکردرمانی و کنترل تصادفی سازی شدند. بیماران گروه آروماتراپی به مدت ۷ روز استنشاق اسانس بهار نارنج با غلظت ۱۰% را دریافت نمودند. از بیماران گروه ذکر درمانی خواسته شد تسبیحات فاطمه زهرا (س) را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه و یا ۵ تا ۷ مرتبه به مدت ۷ روز تکرار نمایند. بیماران گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. قبل و یک هفته بعد از مداخله، پرسشنامه­‌ی امید به زندگی اشنایدر برای هر سه گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: آزمون آماری آنالیز واریانس میان نمره امید به زندگی بیماران سه گروه اختلاف معناداری بعد از مداخله نشان داد (۰/۰۰۵= p). آزمون تعقیبی بن فورنی نشان داد که ذکردرمانی موجب بهبود معناداری در نمره امید به زندگی در مقایسه با گروه آروماتراپی و کنترل شده است (۰
/۰۱۳= p).
نتیجه‌گیری: انجام مراقبت­‌های معنوی و مذهبی امروزه به عنوان یکی از نیازها جهت بهبود علائم بیماران همودیالیز می‌­باشد. جهت بررسی­‌های بیشتر تاثیر اسانس بهار نارنج روی امید به زندگی بیماران همودیالیز انجام مطالعات بیشتر با دوز (مقدار) و مدت زمان متفاوت پیشنهاد می شود.
واژه‌های کلیدی: آروماتراپی، اسانس بهار نارنج، ذکردرمانی، امید به زندگی
متن کامل [PDF 624 kb]   (1205 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/1/20 | پذیرش: 1397/10/3 | انتشار: 1398/7/1


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 4، شماره 2 - ( 6-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها