مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، dnshirvani@gmail.com
چکیده: (3726 مشاهده)
سابقه و هدف: سال‌هاست که ترویج و توسعه طب سنتی در کنار طب نوین مورد توجه سازمان جهانی بهداشت می‌باشد. در ایران هنوز ارائه طب سنتی در سطوح اجرایی نظام سلامت قرار نگرفت. این مطالعه به منظور شناخت دیدگاه مدیران و مجریان در خصوص بهره‌مندی از طب سنتی در برنامه پزشک خانواده‌ی ایران انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی با برگزاری ۱۶ پانل خبرگان در زمستان ۱۳۹۵ انجام گرفت. جامعه پژوهش ۴۸۱ نفر از مدیران و مجریان اجرای برنامه پزشک خانواده شهری در ۲۸ شهرستان استان فارس بودند که به صورت سرشماری انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی و پایایی آن تأیید شد. داده‌ها در نرم‌افزار اکسل وارد و در SPSS ۲۳ در سطح معناداری ۰/۰۵P< تحلیل شد. یافته‌ها: از ۴۸۱ نفر مورد بررسی، ۵۶/۵% مرد، بیشترین افراد دارای لیسانس بودند. سطح آشنایی ۶۴/۹% افراد از طب سنتی خیلی کم و کم، ۲۸/۳% متوسط، ۶/۸% زیاد و خیلی زیاد بود. میانگین کلی نگرش افراد ۰/۷±۲/۹۸ از ۵ بود. بالاترین سطح نگرشی افراد در خصوص پرهیز از شتا‌‌‌ب‌زدگی، تأثیر مثبت توانمندسازی و پایین‌ترین سطح نگرشی افراد در خصوص نظارت کافی بر ارائه‌کنندگان طب سنتی و برخورداری پزشکان خانواده از دانش و مهارت لازم بود. بین سن، مقطع و رشته تحصیلی، محل و سمت افراد با سطح آشنایی و نگرش به بهره‌مندی از طب سنتی تفاوت معنی‌دار وجود داشت (۰/۰۵>P). نتیجه‌گیری:این مطالعه نشان داد که سطح آشنایی افراد از طب سنتی کم و نگرش آنان در سطح متوسطی قرار دارد. بنابراین اجرای برنامه‌های مداخله‌ای ضروری است.
