گروه روانشناسی و علوم تربیتی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران ، atefeh_amrollahi@yahoo.com
چکیده: (4116 مشاهده)
سابقه و هدف: معنویت شاخصی پیچیده و دارای ابعاد چندگانه میباشد. معنویت و دین، منبع مهمی جهت دستیابی به حس معنا و هدف در زندگی میباشد. مطالعات قبلی نشان داده که برخی از سازههای دینداری با شدت نشانگان اختلالات روانی ارتباط دارد. از سوی دیگر این سازه میتواند با هوش معنوی و رضایت از زندگی مرتبط باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش شاخص هوش معنوی در پیشبینی دینداری و رضایت از زندگی انجام شد. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی در قالب پژوهشی مبتنی بر طرح همبستگی، در خلال برهه زمانی مهرماه ۱۳۹۶ لغایت اردیبهشت ۱۳۹۷، از میان دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران شمال، ۲۳۷ دانشجو بر اساس فرمول کوکران براورد و بر اساس روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و پس از احراز ملاکهای لازم وارد فرایند مطالعه شدند. سه پرسشنامه هوش معنوی، دینداری و رضایت از زندگی در یک برهه زمانی توسط شرکتکنندگان تکمیل شد. دادهها توسط آزمونهای پارامتریک همبستگی پیرسون و رگرسیون در محیط نرمافزار SPSS نسخه ۲۱ تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و ابعاد چهارگانه دینداری ارتباط معناداری وجود دارد (۰/۰۱all Ps= ). همچنین بین ابعاد چهارگانه هوش معنوی با رضایت از زندگی ارتباط معناداری مشاهده شد (۰/۰۱all Ps= ). علاوه بر این، هوش معنوی ۰/۲۱۲ از واریانس دینداری و ۰/۰۴۲ درصد از واریانس رضایت از زندگی را پیشبینی نمود. این دو شاخص در مجموع ۰/۲۵۵ درصد از تغییرات رضایت از زندگی را تبیین نمودند. نتیجهگیری:یافتههای مطالعه حاضر گویای نقش هوش معنوی در پیشبینی دینداری و رضایت از زندگی در دانشجویان بود. این یافتهها میتواند در تدوین مداخلات پیشگیرانه و درمانی با کاربستهای بالینی همراه باشد.