مقدمه و هدف: خودکشی یکی از معضلات بهداشت روانی در دانشجویان است که در دهه­های اخیر روند رو به افزایشی داشته است. با توجه به این امر می توان با شناخت عوامل موثر و پیش­بین در افکار خودکشی دانشجویان در فهم جنبه­های مثبت و رفتارهای سازگارانه آنان کمک کرد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه کیفیت زندگی، معنویت و تاب­آوری با افکار خودکشی در دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی رازی کرمانشاه انجام گرفت.

روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه­ی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه رازی کرمانشاه  بود، که نمونه­ای به حجم  200 دانشجو به روش نمونه­گیری خوشه­ای چند­مرحله­ای از میان آنها انتخاب شد. برای جمع­آوری داده­ها از مقیاس افکار خودکشی بک، کیفیت زندگی، مقیاس تاب آوری، و تجربیات معنوی غباری استفاده شد. برای تحلیل داده­ها از شاخص های آماری، میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد.

یافته­های پژوهش: نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی و تاب­آوری و معنویت با افکار خودکشی رابطه منفی و معنا داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیش­بین توان
پیش­بینی افکار خودکشی را دارند. 

نتیجه­گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که شناخت مسائل و مشکلات روان شناختی در فهم خودکشی و افکار مربوط به آنها نقش مهمی ایفا می کنند.