سابقه و هدف: ازدواج، مرحله‌ای مهم و حساس در رسیدن انسان‌ها بصورت فردی و جمعی بسوی کمال است. همسان همسری یک ویژگی مورد تاکید در همسرگزینی . مشترک در روانشناسی و علم فقه است. هدف از این مقاله، بررسی جایگاه همسان‌همسری در فقه و مقایسه آن با علم روانشناسی است. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر مبتنی بر روش تحلیلی اسنادی است و با مراجعه به مستندات دینی و علمی از جمله کتب فقهی و مقالات علمی منتشره، موضوع تحقیق مورد بررسی قرار می‌گیرد. یافته‌ها: در این مقاله، نظرات روانشناسان در مورد همسرگزینی، همچنین اهمیت و آثار ازدواج‌های همسان از دیدگاه روانشناسان مورد بررسی قرار می‌گیرد. بعلاوه کفویت در ازدواج از نگاه فقهی و شرایط و جنبه‌های مختلف آن بحث می‌شود و اولویت هر کدام بر دیگری تحلیل می‌شود.
نتیجه‌گیری: مقایسه بین نظرات روانشناسی و مفهوم کفائت فقهی نشان می‌دهد که اولا مطالعات روانشناسان نیز اهمیت کفویت مخصوصا کفویت ایمانی را مورد تایید قرار می‌دهد و آثار مفیدی برای آن ذکر می‌کند. ثانیا فقهای امامیه، با اولویت بندی معیارهای انتخاب همسر، بیان می‌کنند که از برخی معیارها می‌توان چشم‌پوشی کرد مشروط به اینکه معیارهای اصلی تحقق یافته باشد، در حالیکه این نوع اولویت‌بندی در مطالعات روانشناسان مشاهده نمی‌شود.
Hasheminejad S S, Faghihi A, Hoseini S H, Sakhaei S M. Homogamy in psychology and its comparison to Kfvyt in Fegh-h. IHJ 2014; 1 (3) :50-60 URL: http://iahj.ir/article-1-54-fa.html
هاشمی نژاد اشرفی سیده سمیه، فقیهی علی، حسینی سید حمزه، سخایی سید محمود. همسان همسری از دیدگاه روانشناسی و مقایسه آن با مفهوم کفویت در فقه. نشریه اسلام و سلامت. 1393; 1 (3) :50-60
