گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ، A_mahmoudian@med.mui.ac.ir
چکیده: (2534 مشاهده)
سابقه و هدف: در حال حاضر ۱۲۱ میلیون نفر در سراسر دنیا دچار افسردگی هستند و تقریباً ۱۱ درصد کل بیماری‌ها را تشکیل می‌دهد. عزاداری (Mourning) فرآیند رفتاری است تحت تأثیر فرهنگ و اعتقادات معنوی و مذهبی که داغداری را تغییر می‌دهد. اگرچه عزاداری راهکار مناسبی برای مواجهه با بینش‌ها و ارزش‌ها است، ممکن است تهدیدی برای سلامت فرد در مواجهه با چالش‌های جدید نیز باشد. در پاسخ به این سؤال، نظرات روان‌پزشکان را با توجه به برخورد بالینی با بیماران و آگاهی از فیزیوپاتولوژی افسردگی، درباره اثرات مراسم عزاداری در ابعاد شناختی، معنوی، سازگاری و علائم بیماری بررسی نمودیم. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر، مطالعه توصیفی- پیمایشی بوده و جامعه پژوهش شامل ۱۰۴ نفر روان‌پزشک شهرستان اصفهان است که با استفاده از روش هدفمند/ در دسترس انتخاب شدند. با توجه به شرایط پاندمی کرونا ۲۰۱۹ پرسشنامه معتبر شده را از طریق فضای مجازی برای شرکت‌کنندگان ارسال و پاسخ آن دریافت گردید. پس از ورود اطلاعات به رایانه، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۲۱ و از روش‌های آماری خی دو X۲ و t.test تحلیل شده است. یافته‌ها: نگرش افراد مورد مطالعه درباره آثار کلی مراسم عزاداری مذهبی بر بیماران مبتلا به افسردگی مثبت بود. ۵۳/۹ درصد معتقد بودند که مراسم عزاداری مذهبی اثرات خوبی بر علائم بیماران افسرده دارد. ۶۴/۴ درصد با آثار معنوی، ۷۱/۷ درصد با آثار مثبت شناختی آن و ۵۸/۹ درصد با سازگاری بیماران موافق بودند. تفاوت نمره نگرش روان‌پزشکان مرد و زن درباره اثرات عزاداری مذهبی معنادار نبود. نتیجه‌گیری:طبق یافته‌های این پژوهش و مطالعات مرتبط، به نظر می‌رسد عموماً نگرانی درباره شرکت بیماران در برنامه معنوی- سیاسی منطبق با فرهنگ آنان نیست و لزومی ندارد آن‌ها را منع کرد.
