سابقه و هدف: سبک زندگی اسلامی، با تمام زندگی افراد و ابعاد آن مرتبط است. شادکامی نیز از مهمترین نیازهای روانی بشر است که تأثیر عمدهای بر شکلگیری شخصیت و سلامت روان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد سبک زندگی اسلامی و شادکامی در بین دانشجویان انجام شد.
مواد و روشها: روش پژوهش همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه خوارزمی در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل دادند. گروه نمونه این پژوهش 225 نفر دانشجو (114 دختر، 111 پسر) بودند که به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه سبک زندگی کاویانی (1391) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون گام به گام استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین بین شادکامی و متغیرهای روشنفکری منفی، دنیاخواهی، گنهکاری، نوع دوستی، لذت خواهی و کم همتی همبستگی منفی و معنادار وجود دارد و بین شادکامی و متغیرهای ویژگیهای درونی، عبادی و اجتماعی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و ابعاد زندگی عبادی، گنهکاری و ویژگیهای درونی در سه گام توانستند حدود 23 درصد از واریانس شادکامی را تبیین کنند.
نتیجه گیری: از این نتایج میتوان برای استفاده در برنامههای آموزشی، پیشگیرانه و رشدی در دانشگاهها و مراکز مشاوره جهت غنی سازی سبک زندگی اسلامی و شادکامی دانشجویان بهره برد.
The Relationship Between Dimensions of Islamic Lifestyle and Happiness among University Students. IHJ 2015; 2 (1) :33-38 URL: http://iahj.ir/article-1-98-fa.html
اسدی مسعود، براتی مقدم بهروز، نقوی مهسا. رابطه ابعاد سبک زندگی اسلامی و شادکامی در بین دانشجویان. نشریه اسلام و سلامت. 1394; 2 (1) :33-38